Bölüm 2 için tıklayın...
Como gölü kıyısında kuzeye doğru İsviçre sınırına ilerledik, İsviçre o zamanlar Schengen ülkesi olmadığından vize ile giriliyordu; fakat altımızda Almanya plakalı araba olduğu için bir problem yoktu, sonuçta Almanya'ya gidiyorduk, İtalya sınırındaki 2 polis vardı ve İsviçre sınırında ise sadece tek polis, İsviçre otoban kartı almayıp (Almanya'ya gidiyoruz diye çamura yatabilirdik) direkt devam edebilirdik; ama kartı aldık ve İsviçrenin Heidi'sinin memleketinin güzellikleri çıktı karşımıza.
Zürih bir göl kıyısına kurulmuş modern ve pahalı bir kent, Mcdonalds'daki normal bir menüye 10€ verdik ve şehri gezdik.
Ertesi gün Ümit çalışmaya gittiğinden biz Ünsal'la en yakın büyük kent olan Stuttgart'a gittik, trenlerin tam dakikasında gelmesi İstanbul'da yaşayan bizleri şaşırttı :)
Stuttgart'ta önce Türk konsolosluğuna sonra şehir merkezine gittik.
Stuttgart dönüşünde trenle önce Ulm'e uğrayıp Giengen'e geri döndük.
Ertesi gün yine hep beraber Rothenburg ob der Tauber adlı tarihi kente gittik. Rothenburg 2. Dünya Savaşı sırasında yerle bir olmuş surların içinde kalan ve Tauber nehrine bakan bir kent, şehir savaştan sonra aynı şekilde kurulmuş, şehrin anlamı ise "Red fortress above the Tauber"
Şansımıza şehirde festival vardı: Meydanda içecek yiyecek satan dükkanlar ve birçok turist vardı, surların dışındaki küçük parkta akşamki tiyatro gösterisine hazırlanan grubun hocası yanımıza gelip bizi tiyatroya davet etti, Türk olduğumuzu öğrenince şaşırdı.
Akşam Giengen'e geri döndük ve bir kafede Meksika Arjantin dünya kupası maçını Hefe Weisen (Wheat Beer) eşiliğinde seyrettik, seyreden diğer kişiler beni Arjantinli sandı, mutlu oldum :)
Ertesi gün Ümit bizi Münih havaalanına bırakmadan önce Münih merkeze gelip birkaç fotoğraf daha çekmek istedik ve gelir gelmez sabah erken saatlerde eşofmanlı - şortlu inanılmaz bir kalabalık vardı, o anda Münih maratonu sandığımız; ama sonradan olmadığını anladığımız bir koşu aktivitesi varmış.
Turumuz Ümit'in bizi havaalanına bırakması ile birlikte son buldu.
İlk yurtdışı seyahatimiz bu şekilde inanılmaz keyifli ve bir o kadar da yorgun geçti.
Bu yorgunluğun hiçbir şey olmadığını ileride daha iyi anlayacaktık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder